Beeld: Richard Proudley

In gesprek met // Dineke, woont 40 jaar in Overbos

Sectie
Wonen
Overbos
Participatie

Dineke is in Overbos komen wonen toen de jongste een half jaar was. ‘Die is nu bijna 39 dus dan kan je wel nagaan hoelang we hier wonen.'

'We zijn stadsmensen, woonden op zes hoog in Haarlem. Ik werkte in Hoofddorp bij een notaris en er werden ontzettend veel nieuwbouwwijken gebouwd in de jaren tachtig. Wij kregen direct de eerste woning aangeboden waarop we ingeschreven, een subsidie A koopwoning. Een rijtjeshuis aan een doorgaande weg (Mastbos) maar voor ons stadsmensen voelde dat helemaal niet druk. We hoorden weer vogels!

Hoe zag Hoofddorp eruit in die begindagen? Totaal anders dan nu. Er was nog bijna niets. Je was nog echt import. We reden over bouwplaatsen in plaats van een weg. Ik kon zo naar de scholen en de Kruisweg kijken, er was nog geen winkelcentrum. Nu is het helemaal volgebouwd.

En hoe was Overbos in de jaren ‘80? Toen we hier kwamen wonen, waren hier heel veel werkende stellen. Onze 3 jongens zijn in een fijne kinderrijke buurt opgegroeid. De kinderen speelden veel buiten. De wijk was opgezet met koopwoningen aan de buitenkant en bejaardenwoningen in de erfjes aan de binnenkant. Dat werkte: de kinderen gingen bij verschillende oma's langs om een koekje te halen. We hebben bewust ons tuinhekje laag gehouden in die tijd. Dat is nu niet meer zo.

Wat is er veranderd? De randen zien er wel aardig uit maar de binnenkant is echt lelijk. Ik denk dat het vooral sociale huurwoningen zijn. Die gaan snel achteruit, ze zijn armoedig geworden. De opzet van vroeger is niet meer zo geslaagd. De hele maatschappij is veranderd, iedere 3 a 4 jaar komen er nieuwe mensen en je hebt veel minder contact met je buren. Er is steeds minder binding met de wijken en er is veel eenzaamheid. Dat merk ik in mijn werk als docent op een basisschool in de wijk. Het is heel lastig om een buurtnetwerk te creëren voor een gezin dat ondersteuning nodig heeft.

Is er genoeg maatschappelijke ondersteuning in Overbos? Er is heel veel maar veel mensen in de wijk weten niet dat het er is. Als je in een bepaalde situatie zit kijk je bijvoorbeeld niet op de site van de gemeente. Ik ga naar de netwerklunches vanuit de gemeente (olv gebiedsmanager), daar komen instanties bij elkaar. Ik merk trouwens dat er vooral veel is voor ouderen en jongeren, maar voor basisschoolkinderen is het minimaal. En als we iets aangeven bij de gemeente, gebeurt er weinig mee.

Wat hebben basisschoolkinderen nodig? Op mijn school zitten kinderen die in een flat bij de busbaan wonen met veel maatschappelijke problemen. De flats aan de busbaan op Liesbos. In deze flat wonen veel gescheiden mensen, maar ook drugsverslaafden en psychisch gestoorde mensen. Kinderen durven bijvoorbeeld niet langs een buurvrouw die altijd scheldt. Waarom ze die allemaal in 1 flat stoppen snap ik niet. Het is echt het lelijkste plekje in Overbos. Ook de achterkant is onveilig. Unheimisch.

Kan er in Overbos iets gedaan worden aan de eenzaamheid? Toen ik hier kwam wonen, mocht ik niet meer werken vanwege de baby. Daar werd ik knettergek van. Iemand heeft een koffieclub opgericht voor moeders met jonge kinderen. Daar ging je mee wandelen. Dat soort clubjes zouden nu ook nog steeds kunnen werken.

Wat is je mooiste plekje? Het park! Dat is een mooie groene plek midden in de wijk. Met mijn kleinkinderen waar ik op pas, ga ik er steeds weer naar toe. Het is uitnodigend. Er zijn kunstwerkjes die ik kan aanraken met ze. De fontein werkt weer. Er is een kabelbaan. Die vindt mijn oudste geweldig.

Wil je blijven wonen in Overbos? We hebben gekeken naar andere huizen maar blijven toch waar we zijn. We hebben ons huis flink uitgebouwd en de keuken verplaatst waardoor we er nu prima wonen. En onze kinderen wonen in de buurt. Er komen trouwens veel jonge stellen in de koopwoningen die hun huizen opknappen. Dat helpt echt voor het aanzien van de wijk. Je hebt hier eigenlijk allemaal aparte wijkjes. Waar wij wonen, rond het scholeneiland, is eigenlijk de minste kant, met de meeste sociale huurwoningen. Het lijkt de laatste tijd of de wijk uit een vergeethoekje lijkt te komen: er worden huizen geschilderd en zonnepanelen geplaatst.

Voel je je altijd veilig in de wijk? Ik ervaar eigenlijk geen overlast. In het park zie ik vaak mensen hangen met een kratje bier, die groet ik en loop door. Je gaat het ook wel een beetje kennen. Ik zit op een koor en er staat daar wel eens een zwarte auto waarvandaan wordt gedeald. Er gebeurt niets zolang we elkaar niet lastigvallen. Er wordt wel eens ingebroken, dat is sporadisch.

Wat is voor jou de waarde van Overbos? Er wordt wel eens gesproken van een groene wijk maar ik vind dat het veel oudere Bornholm veel groener is van opzet. Dat komt misschien omdat er toen meer geld was. De echte waarde van Overbos is voor mij de diversiteit. Er woont een mix van hoog en laag opgeleid en heel veel verschillende etniciteiten. Zo woont er om de hoek een Afghaans en een Somalisch gezin. Buren kwamen kleertjes brengen toen er een tweeling werd geboren. Dat moet alleen niet te veel geclusterd worden. Bij 4 gezinnen denk ik dat er meer tegenstand zou komen.

Toekomstscenario's

Bouwen voor jongeren? Zeker! Daar ben ik heel erg voor. Het vergrijst hier. Maar stop niet iedereen samen: als je de wijk binnen komt heb je ook een flat. Ik denk voor jongeren met een Wajonguitkering. Die ziet er zo armoedig uit. Maar goede betaalbare woningen voor jongeren!

Bouwen voor senioren? Er zijn al best veel seniorenwoningen.... Maar daar plaatsen ze op dit moment vooral vluchtelingen in. Somaliers denk ik. Dat vind ik geen goede zaak. De oude mensen kijken er argwanend naar, maar ik heb er vooral moeite mee omdat ze een stuk van de bejaardenwoningen afpakken.

Maak een Paradijs van het winkelcentrum Als je het vergelijkt met Toolenburg, is het paradijs natuurlijk helemaal niets. De huren zijn harstikke hoog maar er is nauwelijks variëteit. Vroeger had je onder meer een groenteboer, een AKO, bonbonwinkel, alternatieve winkel en dierenwinkel. Nu alleen 2 grote supermarkten, een Big Bazar, Zeeman, Shoeby, Turkse schoenenmaker/kledingwinkel en 2 lagen appartementen erboven. Er mag meer reuring komen. Met de toevoer voor de vrachtwagens is trouwens ook iets mis gegaan. De bruggetjes zouden te schuin zijn en ze komen allemaal door onze straat. Voor de supermarkt ga ik ernaar toe maar voor de rest ga naar het centrum van hoofddorp of Haarlem. Dat is wel ideaal. We doen bijna alles met het openbaar vervoer. In een kwartier ben je in Haarlem en binnen een half uur in Amsterdam. En we zitten tegenover het Haarlemmermeerse bos!

Naast het winkelcentrum mag buurthuis de Boskern trouwens ook wel een opknapbeurt gebruiken. Het is een jaren ‘80 gebouw waar dezelfde bruine vloerbedekking nog steeds ligt. Gelukkig doen ze wel de goede goede dingen met bijvoorbeeld een reparatiecafe en budgethulp.

Torenflats? Nee! Dat wil ik echt niet. Zo’n soort Schalkwijkgevoel roept dat op. Onpersoonlijk. Meer ellende.

Bos? Ja! Dat sowieso. Er is heel veel steen.
We hebben aan de overkant een grote parkeerplaats die niet altijd vol staat. Daar zou je het middenstuk leuk groen kunnen maken.
En mensen meer erbij betrekken. Groenadoptie of tegelwippen is hier niet uitgerold. We hebben wel eens wat met school gedaan (vuil geruimd en plantjes geplant rond de van een nieuw schoolplein). En bermen ingezaaid met Heijmanshof dat blijft zich vermenigvuldigen. Echt leuk. Ik weet niet of mensen daarvoor te porren zijn. Mijn zoon woonde eerst in Almere: de hele straat kreeg daar plantjes om rond de bomen te zetten. Daarmee maak je mensen ook verantwoordelijk.