Tineke wil woon/werkruimtes voor creatieve sector

Gebrek aan bijzondere woonvormen voor creatieveling.

Destijds hebben we toestemming gekregen van de president van de Amsterdamse rechtbank Maarten Asscher. Die heeft gezegd ‘Amsterdam kan niet zonder kunstenaars’. We hebben een hele eigen organisatie op poten gezet. Toen we het, nu bijna vijfendertig jaar geleden kraakten, werd een Stichting met een Verenigingsvorm opgezet en de krakers werden huurders. Het terrein biedt werkruimte aan een zeer diverse groep van honderd kunstenaars en aan kunst gelieerde bedrijven. Het terrein is gelegen in een belangrijke natuurlijke en ecologische niche die onderdeel uitmaakt van de Groene As en grenst aan het Amsterdamse Bos. In het begin hebben we een stichting opgericht met een paar mensen die ons konden begeleiden. We hebben diverse commissies in het leven geroepen om zo zelfwerkzaamheid te bevorderen. Zo hebben we o.a. een bouwcommissie, een terrein commissie, een toewijzingscommissie. Deze laatste commissie is verantwoordelijk voor het optimaal gebruik van de ateliers en selecteert bij het vrijkomen van een atelier uit de lange wachtlijst kandidaten om hier een atelier te betrekken. We hebben een wachtlijst van honderd mensen, terwijl we maar een tot twee ateliers kunnen toewijzen per jaar.

Momenteel zij we aan het onderzoeken of er ook een vorm van flexibele huur mogelijk is. Zodat het mogelijk wordt dat je bijvoorbeeld een tijdje weg kunt gaan, en er tijdelijk andere kunstenaars van het atelier gebruik kunnen maken. Ook stimuleren we collectief samenwerken op de ateliers. Met name jonge net afgestudeerde kunstenaars kunnen bijna geen betaalbare ateliers vinden in Amsterdam en omstreken. We bieden hen de kans om hier met meerdere kunstenaars een betaalbare ruimte te betrekken.

De polder is voor mij ruimte. De eindeloze weidsheid, de vergezichten, het punt op de horizon, de slootjes, de oude boerderijen, maar ook de futuristische skyline van Schiphol midden in dat geheel vind ik fascinerend mooi. Maar dan fiets ik vanaf de Hoofdvaart Hoofddorp binnen en overvalt me vaak een treurige mistroostigheid. Ik mis een plan van aanpak, een bewust gecreëerde grens van stad en land. Ineens, na wat onduidelijke woningbouw, een sportveld, kantoren, loodsen, kom ik in een lege ruimte vol met parkeerplaatsen, een zonnebankwinkel en daar verrijst dan het Raadhuisplein op een plein dat geen plein is, maar een opengehouden plek tussen parkeerplaatsen, een begin van een winkelstraat en de voorgevel van Het Cultuurgebouw. Dit hier is mijn werkomgeving. Het is dat ik van mijn werk houd, en dat ik vanuit mijn werkkamer elke dag de liefde voorbij zie komen met mooi uitgedoste families die een trouwerij gaan vieren en het is dat ik bijzonder leuke collega’s heb waarmee ik mag werken aan Cultuurprogramma’s voor Haarlemmermeer. Dat is de motivatie om elke keer weer dat plein over te steken.

Een veranderend ideaal.

Over twintig jaar zie ik mezelf nog steeds wonen op de plek waar ik nu woon, aan de rand van Haarlemmermeer en Amsterdam. Dat is best verwonderlijk want dat had ik nooit bedacht toen ik hier kwam. Toen wilde ik helemaal niet op deze mistroostige locatie zijn. Het was donker en grauw. Maar in de unieke situatie die we met elkaar hebben gecreëerd wil ik wel blijven. Dat is ook het mooie aan het maken van je eigen plek, met een eigen boot en een eigen atelier. Alles is zelfgebouwd en ingericht met zelfgemaakte spullen. Het wonen en werken aan het water en het gevoel van vrijheid is fantastisch. Ik zwem elke ochtend, winter en zomer in het Nieuwe Meer. Het is een paradijs. Als programmamaker werken in Haarlemmermeer is een uitdaging. Kunst en cultuur vormen de basis voor een samenleving waar onze waarden centraal staan. Er is op dat gebied nog veel te doen en Haarlemmermeer is zo groot dat er ruimte is voor veel initiatieven.

Cultuur moet de kernen in.

We hebben een groot publiek dat graag naar het Cultuurgebouw komt. Maar er is een nog grotere groep die we niet bereiken, daar moeten we een relatie mee op gaan bouwen. Cultuur moet veel meer naar buiten, dichtbij de mensen, daar moet het gaan gebeuren. Daarin mag Haarlemmermeer nog veel meer van ons als Cultuurgebouw voor de hele Haarlemmermeer verwachten. Ik maak er samen met mijn collega’s graag mooie programma’s voor.

Tineke Tromp is programmamaker bij het Cultuurgebouw, woont samen met haar man op een varend woonschip op de Haarlemmerringvaart aan de rand van Amsterdam.